1. 'Here comes that movie scene, one you hate, so cliche...'

-Wow! Los Angeles! Tak bardzo nie mogłam się doczekać aby tu przylecieć!- krzyknęłam podekscytowana  wychodząc z budynku lotniska
-Tak, to naprawdę wspaniałe! Marzenia jednak się jednak spełniają!- mówiła Megan.
Dziewczyna jest moją przyjaciółką od od dawna. Zawsze byłyśmy razem.
-Jest tyle rzeczy, które chciałabym tu robić!- kontynuowałam rozemocjonowana- to będą najlepsze wakacje w naszym życiu!
Nagle podeszła do nas kobieta z burzą blond loków na głowie.
-Cześć dziewczyny! Jak ja dawno was nie widziałam-mówiła przytulając nas- ale wyrosłyście!
-Cześć ciociu!- powiedziałam powoli oswabadzając się z uścisku ciotki
-Dzień dobry proszę pani.- odrzekła Meg
Kobieta ta jest moją ciotką. Ma na imię Kate i mieszka w Los Angeles od dawna. Prowadzi hotel 'Sunset Tower'. Zatrzymamy się w nim podczas naszych wakacji.
-Jak wam miną lot? W końcu lot z Londynu do L.A. nie jest krótki...
-Lot miną szybko i spokojnie, dzięki.-odparłam z uśmiechem, który cały czas nie schodził z mojej twarzy- A co tam nowego u Ciebie?
-Wszystko po staremu. Hotel rozwija się w najlepsze. Jest coraz więcej gości.
-To wspaniale.
-Chodźcie, pojedziemy do hotelu, pokaże wam wasz pokój.
Wsiadłyśmy do nowego Chevroleta Captiva i ruszyłyśmy w stronę hotelu. Po drodze podziwiałyśmy krajobrazy Los Angeles. Po prostu coś wspaniałego. Po paru minutach byłyśmy w hotelu i wjeżdżałyśmy na piętnaste piętro.
-Ale tu ślicznie!- powiedziałam wchodząc do wielkiego apartamentu
-Po prostu niesamowicie!- dodała Megan
Podeszłam do okna, z którego widać panoramę miasta. Przez cały czas jedno słowo nasuwało mi się na myśl: 'WOW'
-To jest moje drogie wasz dom na najbliższe dwa miesiące. A teraz zostawiam was same. Rozpakujcie się. Ja mieszkam dwa piętra niżej. Jak będziecie czegoś potrzebować to dzwońcie do mnie albo zapytajcie na recepcji.-odrzekła Kate i wyszła z pokoju
Po rozpakowaniu naszych rzeczy Meg od razu rozłożyła się na łóżku.
-O rany, po prostu padam...
-Bardzo jesteś zmęczona?- zapytałam
-Tak, a co?- odparła dziewczyna
-Myślałam, że pójdziemy na miasto.
-Oj daj spokój. Jesteśmy tu dopiero od paru godzin. Na zwiedzanie mamy jeszcze całe wakacje
-No wiem, ale ja... ale chcę! Dawaj, chodźmy! Ja nie wytrzymam dłużej! Jesteśmy tu, w Los Angeles, w miejscu, w którym spełniają się marzenia! Nie masz ochoty trochę oderwać się od rzeczywistości, pozwiedzać trochę, poczuć tę atmosferę?
-Wyluzuj, marzenia będziemy spełniać jutro! Teraz potrzebuję snu!
-Jak chcesz! To ja idę sama.
-Co to, to nie. Nie będziesz szlajała się sama tak późno po mieście, którego nie znasz.
-Przecież znam trochę to miasto, mniej więcej orientuję się gdzie co jest.-mówiłam będąc już przy drzwiach
-Ale mniej czy więcej- mrugnęła dziewczyna
-ha-ha..- zaśmiałam się sarkastycznie- ja wychodzę. Idziesz czy nie?
-Nope.
-Okay. To zostań, nudź się, trać życie na sen...- wyszłam z pokoju hotelowego
-Nie wróć za późno!- krzyknęła Megan
-Dobrze mamo!- Zaśmiałam się zamykając drzwi

***W tym samym czasie w domu Lynch'ów ( i Ratliff'a) ***

-Zaraz ich załatwimy!- wydzierał się Rocky- już bliskoooo!
-Dawaj, szybciej! Masz go z lewej!- krzyczał Ellington skacząc po kanapie z padem w ręku. Grali właśnie z Rocky'm na konsoli w grę.
-Może trochę ciszej chłopaki-uciszała chłopaków Rydel wchodząc do salonu- słychać was w całym domu. Chłopaki się trochę uspokoili.
-Powinniśmy chyba już zacząć próbę- powiedział Riker podnosząc się z fotela.- A ty młody gdzie się wybierasz?-rzucił w kierunku Ross'a, który właśnie otwierał drzwi do domu.
-Na spacer.-odpowiedział krótko blondasek.
-Ale... -Riker nie zdążył dokończyć zdania bo Ross'a nie było już dawno w domu.

***

Spacerowałam już od dłuższego czasu po Mieście Aniołów. To miasto jest niezwykłe. Te palmy, plaża. O tak! Podczas mojej mojej krótkiej wycieczki zdążyłam zobaczyć m.in. słynny napis 'Hollywood', Aleję Gwiazd, Rodeo Drive, Beverly Hills, Burbank. Byłam również w wielu różnych sklepach. Na koniec wybrałam się na plażę. Czułam się tam niesamowicie. Długo chodziłam i rozmyślałam. Chodziłam i chodziłam dopóki nie zorientowałam się, że jestem sama na plaży i jest zupełnie ciemno. 'No to mam przechlapane'- pomyślałam. Szybko zeszłam z plaży i udałam się w stronę hotelu. Po drodze zaszłam jeszcze do 'Starbucks'. Zamówiłam 'Caramel Macchiato' i pospiesznie wyszłam z kawiarni. Przyspieszyłam kroku. Szłam pogrążona w przemyśleniach gdy nagle przez przypadek wylałam kawę na jakiegoś przechodnia.

-O rany! Tak bardzo Cię przepraszam! Nie zauważyłam Cię!-zaczęłam ścierać napój z koszulki chłopaka. Z początku jego twarz wydawała mi się znajoma, ale nie mogłam skojarzyć kto to jest. Czy ja go już wcześniej gdzieś nie spotkałam?

-W porządku, nie ma sprawy, to tylko zwykła kawa.-uśmiechną się szeroko chłopak ukazując szereg białych zębów

-Ale mimo wszystko masz teraz przeze mnie wielką plamę na koszulce.- zaśmiałam się delikatnie

-Jest okay, serio.-mówił nieznajomy uśmiechając się

-To przynajmniej zapłacę Ci za pralnię- zaczęłam grzebać w torebce w poszukiwaniu mojego portfela

-Przestań, nie trzeba! A tak w ogóle mam na imię Ross.- uśmiechną się

-A ja Mackenzie. Miło mi Cię poznać.- odparłam

-Może się gdzieś przejdziemy?-zaproponował Ross

-Nie raczej nie... Jest strasznie późno a ja powinnam już dawno być w hotelu.

-To w takim razie Cię odprowadzę.

-Ymmm, okay.- zgodziłam się niepewnie

Po chwili ruszyliśmy. Spacer miną nam bardzo szybko. Tematy do rozmowy same się nasuwały. W końcu doszliśmy na miejsce.

-No to jesteśmy.-powiedziałam

-Yup. Ej a ty nie bałaś się ze mną tak iść?- zapytał po chwili chłopak

-Nie, niby czemu miałabym się bać?

-No wiesz... dopiero mnie poznałaś. A ja przecież mógłbym być jakimś porywaczem albo coś w tym stylu...

-Niee, wyglądasz na to za porządnie...

Po chwili wybuchliśmy śmiechem.

-Dzięki za miły spacer, ja powinnam już lecieć. Więc pa- rzuciłam krótko. Miałam już odejść gdy znienacka blondyn złapał mnie za rękę. Spojrzałam na niego pytającym wzrokiem.

-Chyba nie sądziłaś, że Cię tak puszczę...-zaczął chłopak

-Ej ty serio jesteś tym porywaczem?- zaśmiałam się

-Nie- zaśmiał się- Liczyłem, że dasz mi swój numer...

-No to się przeliczyłeś- mrugnęłam do niego

-No ejj!

-Chcesz mój numer?-zapytałam

-Tak.-powiedział krótko

-Numer buta czy może pesel?- wytknęłam mu język

-Nie bądź taka!

-Jaka?

-Jędzowata!

-Że jaka jestem?! No to teraz możesz sobie pomarzyć o moim numerze.- Odwróciłam się udając obrażoną

-Oj Mack! Przepraszam, przecież tylko żartowałem!

-Okay. -uśmiechnęłam się

Chłopak odwzajemnił uśmiech.

-A więc...

-Daj swój telefon.-rozkazałam. Ross posłusznie podał mi swojego iPhona. Zapisałam swój numer i oddałam mu telefon.

-Dziękuję- odparł zadowolony

-Ja naprawdę już muszę lecieć, więc pa- powiedziałam i ruszyłam w stronę wejścia do hotelu.

-Pa! Zadzwonię!-odparł chłopak

---

Weszłam do apartamentu. Na samym wejściu przywitały ją Kate i Megan.

-Gdzie ty tak długo łaziłaś?!- wykrzyczała Meg- Tak się martwiłam!

-Tak moja panno. Zdajesz sobie sprawę, która jest godzina?! Dzwoniłyśmy do Ciebie chyba tysiąc razy! -mówiła Kate

-Ja... ja... zostawiłam telefon w hotelu. Tak bardzo was przepraszam! Wiem, że się martwiłyście. To już się więcej nie powtórzy, obiecuję!

-No już dobrze... Ale żeby mi to było ostatni raz!

-Obiecuję.

-Ja wracam do mojego pokoju. Idźcie już spać bo jest strasznie późno.

Pożegnałyśmy się z ciotką i ruszyłyśmy w stronę sypialni.

-No a więc co ty tak długo tam robiłaś?- pytała Meg

-Zwiedzałam.- odpowiedziałam

-A co zwiedzałaś?- dopytywała się. Opowiedziałam jej wszystko co widziałam.- I to zajęło Ci tyle czasu?- kontynuowała serię pytań po moim monologu. 

-Mniej więcej. Poza tym długo zatrzymał mnie też R...A nie ważne-ugryzłam się w język

-Kto Cię zatrzymał?

-Nikt... Chodźmy już spać bo strasznie późno a ja zmęczona jestem. A więc dobranoc!- zgasiłam pospiesznie światło.

~~~

I mamy już pierwszy rozdział! Jak wrażenia? Mam nadzieję, że się podoba! :) Zapraszam do komentowania i obserwowania :)

A teraz chciałabym serdecznie zaprosić Was do bloga niezwykle utalentowanej Victorii! (Wiki jeśli to czytasz-> HEJ TORIII !!!!! :D ) Blog po prostu niesamowity! Aż mi kopara opadła jak czytałam! 

 As Long As You Love Me

No to ode mnie to na dziś tyle! Jeszcze raz zapraszam do komentowania i obserwacji! :) xoxo